Heel leuk dat ik door Annemarie ben gevraagd om mij (verder) voor te stellen aan leden en niet-leden van Nieuw Alphen.
Amsterdam
Het begon allemaal in ruim 62 jaar geleden toen ik Hans van Os in 1961 werd geboren als tweede kind van een gezin van uiteindelijk 4 kinderen (3 jongens en 1 meisje). De eerste jaren woonden wij nog in de Pijp in Amsterdam maar al snel was een gedeeld huis te klein en verhuisden wij naar een inmiddels beruchte tuindorp Osdorp. Alles was daar nieuw, brede straten, voldoende ruimte om te spelen.
Gedurende mijn hele lagereschooltijd heb ik in Osdorp gewoond, gevoetbald, gevist, gerolschaatst en getennist. Op mijn twaalfde ben ik naar de middelbare school gegaan op 20 minuten fietsen van ons huis, elke dag heen en weer. Geen probleem. Na 2 jaar Gymnasium de overstap genaakt naar het Atheneum zonder echt noemenswaardige problemen (nou ja, bijna schorsing ik was nogal een stemmingmaker, vrij onschuldig verder) uiteindelijk het examen gehaald.
In het vierde jaar (1977) zijn wij verhuisd naar Amsterdam Zuid Oost, in de toen nieuwe wijk Holendrecht, vlakbij het Academisch Medisch Centrum. De Amsterdamse metro was er toen nog niet dus ik moest met de bus naar Amsterdam Centraal en dan met de tram verder naar school. Na de middelbare school 5 jaar Technische Natuurkunde en ik was klaar om te gaan werken. Het was een tijd dat de banen niet voor het oprapen lagen zoals nu en eerst een jaar de wereld intrekken was toen ook niet echt gebruikelijk. Na de zomervakantie begonnen aan mijn eerste baan en al snel rolde ik de automatisering in.
Mooie en minder mooie gebeurtenissen
Inmiddels had ik mijn toenmalige vrouw Sandra leren kennen en niet veel later zijn we getrouwd, moet zo rond 1985 zijn geweest. In 1988 werd mijn dochter Marina geboren, een hele mooie gebeurtenis. Helaas werd de vreugde zwaar overschaduwd door het vrijwel gelijktijdig op 29-jarige leeftijd overlijden van mijn oudere broer. In 1991 werd mijn zoon Hans geboren.
Badminton
De volgende jaren zijn in een flits voorbij gegaan. Veel werken, kinderen al snel naar school. In mijn vrije tijd voetbal trainen en spelen. Door mijn jongere broer in aanraking gekomen met badminton als sport en ja, als ik iets doe dan doe ik het fanatiek en goed. Nou is mijn familie altijd wel bestuurlijk ergens bij betrokken (geweest). Mijn opa was voorzitter geweest van de voetbalvereniging waar ik speelde, mijn zus zat in het bestuur van de Stichting Sporthal en mijn broer was bestuurslid in de badmintonvereniging. Al snel werd ik gevraagd voorzitter te worden en ook dat heb ik toen met veel overgave gedaan. Ook gaf ik badmintontraining aan de jeugd en dat was op een gegeven moment zo populair dat we een ledenstop en wachtlijst moesten introduceren.
Ook Marina en Hans speelden badminton en Hans bleek er bijzonder veel talent voor te hebben. Dat was de tijd dat hij toernooien ging spelen en ja papa was de chauffeur. Ook speelde Hans competitie en, hoewel klein van stuk, speelde hij alle jeugdspelers weg. Met 12 jaar speelde hij al in de competitie bij de volwassenen en ja, als volwassen tegenstander is het natuurlijk nooit leuk om door een kleine jongen te worden weggespeeld. Vervolgens kwam het traject van Nationale Jeugd Selectie en Nederlandse Jeugd kampioenschappen en internationale Jeugd toernooien en eredivisie. Een prachtige tijd, maar mijn hemel wat een opgave als ik eraan terugdenk.
De liefde was over
En ja, als de kinderen dan hun eigen weg gaan, zijn de partners op elkaar aangewezen en al snel bleek dat de liefde over was en zijn we na 24 jaar huwelijk uit elkaar gegaan. De kinderen waren al bijna volwassen, dus dat was nou niet het grootste probleem.
So alone again, naturally…
Droomhuis in Alphen
Na een paar jaar alleen merkte ik dat ik weer toe was aan nieuwe liefde in mijn leven. En zo leerde ik Babs en haar kinderen Tobias en Florian kennen, eerst daten, toen heel lang latten, vervolgens uiteindelijk samenwonen en trouwen. Inmiddels zijn we alweer ruim 5 jaar gelukkig getrouwd en waren we in de gelegenheid ons droomhuis in Alphen aan den Rijn te kopen, waar we inmiddels al 3 jaar met heel veel plezier wonen.
Hands On
Toe we ons huis kochten was net de corona plandemie uitgebroken en kwamen we tijdens de lockdowns in aanraking met HandsOn Alphen. Vanaf de eerste ontmoeting bij Rosanne, die nog helder op mijn netvlies staat, zijn Babs en ik betrokken bij de beweging en de vereniging Nieuw Alphen. Ik ben daar penningmeester en mag dus voor de financiën van de vereniging zorgen. Naast mijn bestuurstaken ben ik lid van Domein ICT en Domein Economie/Ondernemen/Geld.
Besturen en tuinieren gaan samen
En wat doe ik verder dan zo de hele week? Nou ik ben nog steeds voor 36 uur per week aan het werk als data-analist bij een grote bank, waar ik heel veel plezier in heb. Daarnaast ben ik ook bestuurslid (penningmeester) van Herenboeren Leimuiden, waar we gezamenlijk duurzaam voedsel (groente, fruit, vlees en eieren) produceren voor ruim 240 gezinnen met bijna 500 monden. En ja tuinieren vind ik ook leuk, om het huis maar ook in de educatie-moestuin van Nieuw Alphen.
Verder ben ik fanatiek schaker (via de app of computer tegen tegenstanders over de hele wereld), lees ik graag een boek of kijk ik graag een film of een serie. Ook kijk ik tv (mainstream media) maar uitsluitend op zondag tussen 19:00 en 20:00 uur en ja als geboren en getogen Amsterdammer kijk natuurlijk ook en vooral als Ajax speelt (al weten de insiders dat dat dit jaar geen feest is).
Nou, dat is wat ik te vertellen heb. Ik hoop dat jullie me (nog) beter hebben leren kennen en als je nog vragen hebt, voel je vrij.
Ik geef de pen door aan
Ik geef de pen graag door aan Marja Overheul.
